13. ZORLUKLAR! ZORLUKLAR…..ZORLUKLAR…..
a. Hayat zamanlamadan ibaret; Zamanı planlayanlar, planlarını uygulayanlar, raporlamayı yapabiliyorlardı. Zamanı planlamam lazımdı.
b. Zorluklar almış başını gidiyordu. Her zorluğun süresinin kısa olduğunu farkettim. Sadece zorluğun bizden büyük olmadığını kavramak gerekiyordu. Zorluk sorundu. Soruna çözüm gerekiyordu. Çözüm bizdeydi. Sorunu çözme iradesi için de karar vermek gerekiyordu.
c. Ne istiyordum? Ne yapacaktım? Nasıl yapacaktım? Ne elde edecektim? Nasıl değerlendirecektim?
d. Sorunu çözmeyi istemek birinci adım, en faydalı çözümü nasıl gerçekleştireceğini düşünmek ikinci adım, bu düşünceyi olgunlaştırıp kavramak ve algılamak üçüncü adım, bu arzu, düşünce ve algıyı planlamak dördüncü adım, uygulamak beşinci adım, raporlamak yani sana dayandım, sana güvendim, sana tevekkül ettim Allah’ım demek altıncı adım. Bunu yaptığımızda sorunlar çözüm buluyordu.
e. Bunun adına, ‘’ ADAPUR’’ dedim. Adapur aşağı, Adapur yukarı!
f. Elbette zorluklar, zorluklarla beraber kolaylıklar vardı. Polis nöbetlerini okula uygun hale getirmek için arkadaşlardan yardım almak gerekiyordu: Bu yardımı büyük çoğunlukla aldım. Bunun için zor saat ve yerlerde nöbet tutmak gerekiyordu: Buna da katlandım. Zamanı doğru planlamak, değerlendirmek, sonuç alıcı uygulamalar yapmak gerekiyordu. Zaman geçince geri gelmiyor, kayboluyordu.
g. Memur olduğum dönemde bir günde uyuyabildiğim saatler sınırlıydı. Hatta uyku dahil evimde ancak 8-10 saat geçirebilirdim. Bu haftanın her günü böyle devam etti. Belediye ve servis otobüslerinde uyuduğum saatler oldu. Bazan vücudunuz isyan ediyor, ruhunuz karşı çıkıyordu.
h. Belediye otobüslerinde yolculuklar uzun sürerdi: Derslerime çalışırdım. Kitap okurdum. Çok çalıştım ve keyifli bir memuriyet yaşadım.
i. Nöbetlerimi okul ve kurs saatlerine uygun hale getirmek için, ilk 3 yıl, çoğu kez meslektaşlarımla anlaştım. Nöbet yer ve saatlerini ders ve kurs yerleri ile saatlerine göre ayarlama konusunda zorluk sadece planlamadaydı. Planlamayı yapınca zorluklar ortadan kayboluyordu. Arkadaşlarımın hepsine teşekkür ediyorum.
j. Belediye ve servis otobüslerinde, nöbet aralarında ders çalışmanın keyfini anlatamam! Aynı hayatı yeniden, seve seve coşku VE sevgiyle yaşarım.
k. Her şey normal giderse, haftada bir gün iznimiz olurdu. Günlük 12-14 saat fiili mesaimiz vardı. Mesaimiz arttı, zaman geçti tatilimiz azaldı. Mesai ve tatil düzeni hiç bir zaman tutmadı.Polisin evine gidemediği günler çoğaldı. Zorluklar kademe kademe artıyordu.
l. Toplumsal olaylar, terör ve anarşi mesaimizi de artırdı. Çocukların büyüdüğünü gör-e-emedim! Polislerin çoğu aynı durumdaydı.
m. Hayatıma mazeret ve bahaneyi sokmadım. Arzuladım, düşündüm, kavradım, planladım, uyguladım, raporladım. Hayatımın özeti bu! Arzularımın peşinden koştum. Geliştikçe arzularım da değişti.
n. Hayatımın her cephesinde doğrularım kadar, yanlışlarım oldu. Denedim. Denedim. Denedim. Denemekte ısrar ettim. Yeni şeyler denedikçe yanlış yaptım. Doğruları bulmak kolay olmadı.
o. Başardıklarımdan çok, başaramadıklarım, yaptıklarımdan çok yapamadıklarım oldu. Denemekte ısrar ettim, sebat ettim. Sabrın sonu selamet oldu.
p. Makro baktım, mikro bakmaya ihtiyacım oldu, beceremedim. Mikro VE makro bakışlar kişi karakteri ile ilgili.
q. Herkes gibi, insanları aynada kendimi gördüğüm gibi tanımladım. Çok yanıldım. Hayatımın sonuna kadar yanılmaya devam edeceğimi de biliyorum. Benim karakterim bu: Allah’a şükür….
r. Başkası ne der, diye düşünmek yerine, doğrularımın peşine düştüm.
s. İhanet gördüm, ihanet etmedim. Fedakarlık yaptım! Yanıldım!
t. Her şeye ragmen zorluklarla beraber kolaylıklar gördüm. Zorlukları aşmak istedim, üzerinde düşündüm, nasıl aşacağıma karar verdim, planımı yaptım, uyguladım, Allah’a raporladım. Allah yardım etti, ediyor.
u. Zorlukları veren Allah, peşinden kolaylıkları veriyordu. Zorlukların ömrü kısaydı. Allah bana zorlukları kolaylığa döndürme fırsatı verdi. Sabrettim, zamana tahammül ettim. Sadece O’na dayandım. O’na güvendim. O’na tevekkül ettim. Hayat devam etti. Bizi bugünlere taşıdı.
YARIN: 14. ANKARA ANARŞİ, TERÖR, TOPLUMSAL OLAYLAR, KARIŞIKLIK VE BELİRSİZLİK MERKEZİYDİ….
a. Hayat zamanlamadan ibaret; Zamanı planlayanlar, planlarını uygulayanlar, raporlamayı yapabiliyorlardı. Zamanı planlamam lazımdı.
b. Zorluklar almış başını gidiyordu. Her zorluğun süresinin kısa olduğunu farkettim. Sadece zorluğun bizden büyük olmadığını kavramak gerekiyordu. Zorluk sorundu. Soruna çözüm gerekiyordu. Çözüm bizdeydi. Sorunu çözme iradesi için de karar vermek gerekiyordu.
c. Ne istiyordum? Ne yapacaktım? Nasıl yapacaktım? Ne elde edecektim? Nasıl değerlendirecektim?
d. Sorunu çözmeyi istemek birinci adım, en faydalı çözümü nasıl gerçekleştireceğini düşünmek ikinci adım, bu düşünceyi olgunlaştırıp kavramak ve algılamak üçüncü adım, bu arzu, düşünce ve algıyı planlamak dördüncü adım, uygulamak beşinci adım, raporlamak yani sana dayandım, sana güvendim, sana tevekkül ettim Allah’ım demek altıncı adım. Bunu yaptığımızda sorunlar çözüm buluyordu.
e. Bunun adına, ‘’ ADAPUR’’ dedim. Adapur aşağı, Adapur yukarı!
f. Elbette zorluklar, zorluklarla beraber kolaylıklar vardı. Polis nöbetlerini okula uygun hale getirmek için arkadaşlardan yardım almak gerekiyordu: Bu yardımı büyük çoğunlukla aldım. Bunun için zor saat ve yerlerde nöbet tutmak gerekiyordu: Buna da katlandım. Zamanı doğru planlamak, değerlendirmek, sonuç alıcı uygulamalar yapmak gerekiyordu. Zaman geçince geri gelmiyor, kayboluyordu.
g. Memur olduğum dönemde bir günde uyuyabildiğim saatler sınırlıydı. Hatta uyku dahil evimde ancak 8-10 saat geçirebilirdim. Bu haftanın her günü böyle devam etti. Belediye ve servis otobüslerinde uyuduğum saatler oldu. Bazan vücudunuz isyan ediyor, ruhunuz karşı çıkıyordu.
h. Belediye otobüslerinde yolculuklar uzun sürerdi: Derslerime çalışırdım. Kitap okurdum. Çok çalıştım ve keyifli bir memuriyet yaşadım.
i. Nöbetlerimi okul ve kurs saatlerine uygun hale getirmek için, ilk 3 yıl, çoğu kez meslektaşlarımla anlaştım. Nöbet yer ve saatlerini ders ve kurs yerleri ile saatlerine göre ayarlama konusunda zorluk sadece planlamadaydı. Planlamayı yapınca zorluklar ortadan kayboluyordu. Arkadaşlarımın hepsine teşekkür ediyorum.
j. Belediye ve servis otobüslerinde, nöbet aralarında ders çalışmanın keyfini anlatamam! Aynı hayatı yeniden, seve seve coşku VE sevgiyle yaşarım.
k. Her şey normal giderse, haftada bir gün iznimiz olurdu. Günlük 12-14 saat fiili mesaimiz vardı. Mesaimiz arttı, zaman geçti tatilimiz azaldı. Mesai ve tatil düzeni hiç bir zaman tutmadı.Polisin evine gidemediği günler çoğaldı. Zorluklar kademe kademe artıyordu.
l. Toplumsal olaylar, terör ve anarşi mesaimizi de artırdı. Çocukların büyüdüğünü gör-e-emedim! Polislerin çoğu aynı durumdaydı.
m. Hayatıma mazeret ve bahaneyi sokmadım. Arzuladım, düşündüm, kavradım, planladım, uyguladım, raporladım. Hayatımın özeti bu! Arzularımın peşinden koştum. Geliştikçe arzularım da değişti.
n. Hayatımın her cephesinde doğrularım kadar, yanlışlarım oldu. Denedim. Denedim. Denedim. Denemekte ısrar ettim. Yeni şeyler denedikçe yanlış yaptım. Doğruları bulmak kolay olmadı.
o. Başardıklarımdan çok, başaramadıklarım, yaptıklarımdan çok yapamadıklarım oldu. Denemekte ısrar ettim, sebat ettim. Sabrın sonu selamet oldu.
p. Makro baktım, mikro bakmaya ihtiyacım oldu, beceremedim. Mikro VE makro bakışlar kişi karakteri ile ilgili.
q. Herkes gibi, insanları aynada kendimi gördüğüm gibi tanımladım. Çok yanıldım. Hayatımın sonuna kadar yanılmaya devam edeceğimi de biliyorum. Benim karakterim bu: Allah’a şükür….
r. Başkası ne der, diye düşünmek yerine, doğrularımın peşine düştüm.
s. İhanet gördüm, ihanet etmedim. Fedakarlık yaptım! Yanıldım!
t. Her şeye ragmen zorluklarla beraber kolaylıklar gördüm. Zorlukları aşmak istedim, üzerinde düşündüm, nasıl aşacağıma karar verdim, planımı yaptım, uyguladım, Allah’a raporladım. Allah yardım etti, ediyor.
u. Zorlukları veren Allah, peşinden kolaylıkları veriyordu. Zorlukların ömrü kısaydı. Allah bana zorlukları kolaylığa döndürme fırsatı verdi. Sabrettim, zamana tahammül ettim. Sadece O’na dayandım. O’na güvendim. O’na tevekkül ettim. Hayat devam etti. Bizi bugünlere taşıdı.
YARIN: 14. ANKARA ANARŞİ, TERÖR, TOPLUMSAL OLAYLAR, KARIŞIKLIK VE BELİRSİZLİK MERKEZİYDİ….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder